Στο άκουσμα της λέξης «οξύ» στο μυαλό των περισσότερων έρχονται ουσίες δραστικές και διαβρωτικές που έχουν την ικανότητα να προξενήσουν βλάβες στο σώμα μας σε περίπτωση που έρθουμε σε επαφή με αυτές και είναι επικίνδυνες γενικότερα για την υγεία μας. Γι’ αυτό, άλλωστε, όσοι χρησιμοποιούν οξέα στα διάφορα εργαστήρια είναι εξοπλισμένοι με ειδικά γυαλιά, ρόμπες, γάντια και άλλα αντίστοιχα εργαλεία. Κι όμως, δεν είναι πάντα έτσι! Μέσα στο σώμα μας υπάρχει μία ποικιλία όξινων ουσιών που είναι απαραίτητες για την επιβίωσή μας. Συνδέονται με την πέψη, την παραγωγή ορμονών και πρωτεϊνών, την παραγωγή ενέργειας, ακόμα και με το γενετικό μας υλικό!
Υδροχλωρικό Οξύ (HCl)
Το
Υδροχλωρικό Οξύ παράγεται από κύτταρα στο εσωτερικό του στομάχου και, όντας
ισχυρώς διαβρωτικό, αποτελεί μικρό ποσοστό του Γαστρικού Υγρού, το οποίο περιλαμβάνει
κυρίως Χλωρίδιο του Καλίου (KCl) και Χλωρίδιο του Νατρίου (NaCl). Η παραγωγή του Γαστρικού Υγρού
ξεκινά με την εισαγωγή της τροφής στο στομάχι και δημιουργεί ένα αρκετά όξινο
περιβάλλον (με pH 1.5-3.5),
χάρη στο προαναφερθέν οξύ. Με τον τρόπο αυτό, το φαγητό καθίσταται έτοιμο για
πέψη, καθώς διαλύεται σε μικρότερα κομμάτια, ενώ παράλληλα σηματοδοτείται η
παραγωγή κατάλληλων ενζύμων που θα βοηθήσουν περαιτέρω τη διαδικασία της πέψης.
Επιπλέον, το ισχυρό Υδροχλωρικό Οξύ προστατεύει το σώμα από αρρώστιες που είναι
δυνατό να προκληθούν από παθογόνους μικροοργανισμούς που μπορεί να βρίσκονται
στις διάφορες τροφές σκοτώνοντάς τους.
Γαλακτικό Οξύ (2-υδροξυπροπανικό Οξύ)
Κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής άσκησης (κυρίως με βάρη) η ποσότητα του Οξυγόνου που χρησιμοποιούν οι μύες για την παραγωγή ενέργειας σταδιακά μειώνεται και κάποια στιγμή παύει να είναι αρκετή. Το γεγονός αυτό ωθεί τα μυϊκά κύτταρα να παράγουν Γαλακτικό Οξύ ως πηγή καυσίμου για τα μιτοχόνδρια με μία διαδικασία που ονομάζεται Αναερόβια Γλυκόλυση. Καθώς τα μιτοχόνδρια εξαντλούν το διαθέσιμο απόθεμα του Γαλακτικού Οξέος, παράγεται ενέργεια η οποία χρησιμοποιείται από τους μύες προκειμένου αυτοί να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στην άσκηση.
DNA (Δεοξυριβονουκλεϊκό Οξύ)
RNA (Ριβονουκλεϊκό Οξύ)
To RNA συμβάλει στη «Μετάφραση» του γενετικού κώδικα που παρέχεται από το DNA σε πρωτεϊνικά προϊόντα απαραίτητα για τη διατήρηση της ζωής. Επίσης, το RNA προστατεύει το DNA από τυχόν βλάβες. Αποτρέπει το DNA να βγει από τον πυρήνα του κυττάρου παίζοντας το ρόλο του Αγγελιαφόρου μεταφέροντας γενετικές πληροφορίες από τον πυρήνα σε άλλα κυτταρικά οργανίδια.
Αμινοξέα
Τα Αμινοξέα αποτελούν τη δομική μονάδα των πρωτεϊνών. Συνοπτικά, οι πρωτεΐνες είναι βιολογικά μακρομόρια που συμβάλουν στον έλεγχο των διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα στα κύτταρα και επιταχύνουν χημικές αντιδράσεις στο σώμα. Οι τελευταίες είναι γνωστές και ως Ένζυμα. Τα Αμινοξέα που είναι απαραίτητα για τη σύνθεση πρωτεϊνών στον ανθρώπινο οργανισμό είναι 20. Τα 10 από αυτά παράγονται από τον οργανισμό, ενώ τα υπόλοιπα τα λαμβάνουμε με το φαγητό. (Πίνακας με τα 20 αμινοξέα εδώ)
Λιπαρά Οξέα
Τα Λιπαρά Οξέα αποτελούν το κύριο δομικό συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών, οι οποίες διαχωρίζουν το κύτταρο από το περιβάλλον του. Άλλα δομικά συστατικά των μεμβρανών αυτών είναι διάφορες πρωτεΐνες και χοληστερόλη. Λιπαρά Οξέα χρειάζονται, επίσης, για την παραγωγή ορμονών και πρωτεϊνών. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στις πηγές από τις οποίες λαμβάνουμε τα απαραίτητα για τον οργανισμό μας λιπαρά οξέα. Μία δίαιτα πλούσια σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά προλαμβάνει πληθώρα ασθενειών, ενώ trans και κορεσμένα λιπαρά πρέπει να
Ψηφιακή Αναπαράσταση της Κυτταρικής Μεμβράνης. Με σιέλ απεικονίζονται τα Φωσφολιπίδια, Λιπαρά Οξέα που αποτελούν δομικά συστατικά της μεμβράνης. |